Biser je simbol lepote, ljubavi, braka, bogatstva, nevinosti i savršenstva.
Biseri, sa toplim unutrašnjim sjajem, istorijski su bili jedan od najcenjenijih i najpoželjnijih dragulja. Bezbroj referenci na bisere mogu se naći u religijama i mitologiji od najranijih vremena do danas. Sa njima su sahranjeni i stari Egipćani. Kleopatra je rastvorila jedan biser u čaši vina i ispila ga. Grci su visoko cenili biser zbog njegove jedinstvene lepote i povezanosti sa ljubavlju i brakom, dok su ga Rimljani smatrali vrhunskim simbolom bogatstva i statusa. U mračno doba, dok su plemenite dame čeznule za delikatnim bisernim ogrlicama, vitezovi su ih nosili verujući u njihovu magijsku moć da ih zaštite u borbi.
U renesansi, biseri su počeli da se koriste kao simbol klasne diferencijacije, do te mere da su u nekim evropskim zemljama doneti zakoni koji zabranjuju nošenje bisera.
Prirodni biseri nastaju kada se u školi nađe iritant, obično parazit. Kao odbrambeni mehanizam, luči tečnost koja obavija iritant. Sloj po sloj ovog premaza, postoji „nakre“, on stvara biser. Rođenje bisera je obično čudo.
Kultivisani biseri dele iste karakteristike kao i prirodni. Jedina razlika je u tome što se iritant u školama svesno stavlja na ljudsku stranu, a onda prolazi prirodnim putem.
Postoje tri vrste bisera napravljenih u Ohridu, biseri sastavljeni od ljudske ličnosti poznatiji kao Ohridski biseri. Tajnu recepturu za proizvodnju ovih bisera čuvaju dve porodice Filevi i Talevi, prenoseći tajnu iz generacije u vekovnu tradiciju.
Priča o biserima počinje dolaskom izbeglice sa Bajkalskog jezera u Rusiji, po imenu Jovan Šubanovik koji se doselio u Rusiju tokom građanskog rata u Ohridu 1920-ih. Tokom boravka u Ohridu, postao je veoma blizak prijatelj sa Nikolom Filevom, bio je poznat po svojoj velikodušnosti i bio je vlasnik restorana u kome je Jovan provodio najviše vremena.
Tokom šetnji pored jezera, Jovan je primetio da Ohridsko jezero ima veoma sličan dosije kao Bajkal, odakle je objavio. Posebno mu je bila zanimljiva ribica Plašica, koja je budila uspomene na njegovu porodičnu tradiciju, zanat koji je bio deo njegovog identiteta – upravljanje biserima. Biseri se proizvode na Bajkalskom jezeru više od 700 godina
Iz egzistencijalnih razloga odlučio je da tajni recept proda porodici Talevi 1924. godine. Kasnije, 1928. godine, preneo je ovu tajnu svom dobrom prijatelju Nikoli Filevu. Ove porodice i dalje čuvaju tajnu u porodici i prerasle su u makedonske brendove nakita sa sertifikatom, međunarodno priznatim kao brendovi: „Ohridski biser” Lisabonskom deklaracijom 2013. godine, a kao drugim dokumentima priznatim na nacionalnom nivou.
Tokom godina, ručno rađeni nakit je evoluirao, kombinujući se sa filigranom i drugim materijalima i stilovima, od vernih prema tradiciji do ultramodernih modela za budućnost. Za mene će uvek najlepši biti klasični biseri koji se mogu videti u prodavnicama ove dve porodice.
Ohridski biser je unikatan proizvod koji se sastoji od dva prirodna materijala: osnove, koja predstavlja školu, srce škole u kojoj se stvara prirodni sedef, stvara se isti materijal od prirodnog bisera; i prva, emulzija napravljena od Plašiice krljušti. Stvaranje ove emulzije, tečnog srebra, je tajna iza ohridskog bisera.
Čak su i četkice kojima se nanosi emulzija napravljene od prirodnog materijala od konjske dlake, veveričje ili kamilje dlake, kako ne bi ostavljale bore tokom nanošenja. U zavisnosti od veličine bisera koju želite da postignete, može se naneti više emulzije, sa 45 minuta između svakog sloja da se osuši. Ovo je dug proces koji zahteva pažnju i veštinu.
Za originale dobijate sertifikat koji je garancija porekla i kvaliteta. Morate znati gde pronaći originale i nadamo se ove postove. Svaka dama može sebi da priušti ohridski biser i da se oseća kao kraljica u svakoj prilici.
Nalazimo se na Knez Mihailova 29.